امروز دیگر بر ما این نکته پنهان نیست که مهدیار آقاجانی در پیدایش فرم های ابتدایی این سبک بسیار تاثیرگذار بوده است .او توانست با ایده گرفتن از سنت موسیقی ایرانی و ترکیب آن با برخی گام های موسیقی غربی و البته برخورداری از میزان قابل توجهی از افکار خلاقانه ، شیوه ی نوینی را در صنعت رپینگ مطرح کند .ولی متاسفانه بر خلاف جریان موسیقی هیپ هاپ غربی که سیاهان آن را از موسیقی هایی با محتوای نزدیک به مضامین اعتراضی نظیر جز یا بلوز به دست آورده بودند ، موسیقی ایرانی در گذشته ی خود کشش های شهری چندان زیادی نداشت و قسمت بزرگی از آن همواره در اختیار قدرت و دربار بوده است و به زبان ساده ، موسیقی رنج دیدگان و ستم دیدگان نبوده است.البته موسیقی ایرانی غنای بسیار عمیقی در شناخت ، معرفت و عرفان داشته ،اما اینبار به نظر موضوع چیز دیگری بوده است.
همچنین سبک او هم به دلیل دشواری های ساخت آهنگسازی و هم عامه نبودن شرایط گذاری آن ، آنطور که بررسی کردیم ،مورد اقبال آهنگسازان جوان در دوره های بعد به شکل فراگیر نبوده است.البته بسیاری کارهایی که از همکاری وی و رپرهای آن روزگار شکل گرفته است را به عنوان خاطره انگیز ترین ترک های رپ فارس میدانند و او را یک آهنگساز برجسته ایرانی در سطح بین المللی میبینند.بی شک همانطور که خود هیچ کس در ترک های زیادی از نام مهدیار گفته است ، او در شناساندن حرفه ای و قوی رپر هایی مانند بهرام ،فدایی ، پیشرو و حتی خود هیچ کس بسیار موفق عمل کرده و موجب تحرک رپ فارس در سالهای نخستین این جریان بوده است.
