جای دادن صداها و ادغام مجموعه ی اشیا صوتی در فرم و ایده ی کلی ما از فرایند آفرینش صوتی بسیار اهمیت دارد . تصویر ایده آلی که ما در ذهنمان از چیزی داریم ابدا تخت نیست ، حتی اگر به خود به خودی شدن فرایند هم کار ما بیانجامد ، باز هم اینگونه است و حافظه ی آن چیز عمقی دارد . اگر روی کاغذ چند سطح بسته را داخل هم بکشید با کوچک تر شدن سطوح داخلی ، رفتار کل سیستم میل به عمق سازی دارد . وقتی بیان صداها در هم امیخته میشود ، بسته به فشردگی و قرابت صوتی ، ادغام حافظه ای صورت میگیرد و بیان از تاثیر ،
a*b*c*d
فرم ها در یکدیگر ، حجم میگیرد .
پیچیدگی ای که از ادغام این فرم ها در هم به وجود میآید ، بعد خاصی دارد که به #بعد_فرکتالی مشهور است .محل شکل گیری این حافظه در نرم افزار اف ال استودیو ، پلی لیست میباشد . تاثیر این سطح در شکل دادن به حرکات و وقایع کلی تعریف میشود و این صفحه نیز با خط زمان حرکت میگیرد . همراهی تمام فرم ها در این صفحه ، کار ما رو در نظارت بر حرکت حافظه ی مستقل و وابسته سهل تر میکند . هم زمانی چند حافظه که از قبل در صداها کار گذاشته شده است ، نتیجه ی کار ما را مشخص میکند و احساس رضایتمندی مخاطب از بیان تجربه هایی که در این حافظه ها ذخیره شده را به دنبال دارد.
