صوت به واسطه خاصیت مکانیکی امواج انتشاری ، سو و جهتی آشنا در مقیاس های جغرافیا دارد و برای مثال اگر قرار باشد صدایی را از دور به نزدیک هدایت کنیم ، میتوان با کنترل حجم صدا ، ظاهرا آن را بدست آورد.اما یک گوش حرفه ای در جریان این عمل متوجه یک اشکال عمده در رفتار صوت خواهد شد و آن را غیر باور و غیر ممکن تلقی خواهد کرد.
به گفته ی آن گوش فیزیکدان ، مطابق یک منطق جبری در جریان حرکت صوت مورد سوال ،اولا این صدا نیست که در عمل زیاد و کم میشود بلکه منبع صوت به جلو، عقب ، راست و یا چپ جابجا میشود و شدت صوت همواره ثابت است ،اما مشکل اساسی بعدی ، تاثیر این دو بر یکدیگر میباشد.وی ادعا میکند که جریان منبع صوت در فضا با اصل حرکت تناوبی موج تداخل ایجاد کرده و در اصل صدا تغیراتی را بوجود آورده است.
دفاعیه وی به شرح زیر است ،👇
(مطابق اصل داپلر)
هرگاه منبع صوتی در حال نزدیک شدن به گوش ما باشد ، در اثر تداخل امواج صوتی ، از طول موج کاسته میشود و بر فرکانس افزوده میشود .برعکس هر زمان که منبع صدایی از ما دور میشود ، شکل موج کشیده و از فرکانس صوت کاسته میشود.
مثال آن نزدیک شدن صدای آژیر خطر است.با نزدیک شدن منبع آن صداها زیر و زیرتر میشوند و آنگاه که از ما دور میشود صداها بم و بم تر شنیده خواهند شد.
از اهم نتایج موضوع مورد بحث این میباشد که در هنگام تنظیم ما دائما مجبور به کنترل پیچ فرکانسی اصوات هستیم و باید تمام جوانب حرکتی از سوی صداها را مورد آنالیز و تحلیل خاص خودش قرار بدهیم و گامی بسوی رخداد های طبیعی تر برداشت.
