نگارنگاه شماره چهار
(تتلو و اِلِمان های یک هنرمند جریان اصلی)
حداکثر زمان لازم جهت مطالعه : دو دقیقه
بنیامین مشرقی از هیئت تحریریه کاوش
این روز ها شاید نسبت به یکسال پیش، علاقه بیشتری در وجود شما باشد تا آثار امیرتتلو را دنبال کنید. اما به یکباره چگونه این حس درون شما بوجود آمد و دیدگاهتان نسبت به تتلو دستخوش تغییر شد؟ موسیقی جریان اصلی، هر روز دچار تحولات جدیدی میشود و هنرمند جریان اصلی باید خود را با این عناصر وِفق دهد. تتلو مدتی بود که از این اِلِمان ها فاصله گرفته بود، شاید حاشیه یکی از عناصر فریب و جلب توجه مردم در هنر های جریان اصلی و عامه پسند باشد اما این عنصر زمانی کار ساز خواهد بود که شخص هنرمند از فعالیتش کاسته نشود و اثری که تولید میکند با استفاده از اِلِمان های جدید موسیقی عامه پسند باشد. اگر به ساختار آهنگسازی کار های اخیر وِی نگاه کنیم، نیواسکول و ترپ می باشد که خود یکی از دلایل جذب مخاطبین این سبک می باشد که تتلو را از لحاظ فعالیت بیشتر شبیه به کریس برَاون میکند. تتلو اما اینبار از شکست عشقی و یا عشق و عاشقی نخوانده و به قول خودمانی اگر بخواهیم بگوییم تکنیک های #یاس را در پیش گرفته است. عناوینی همچون جهنم و از درد ها و احساسات هم دوره ایی هایش خواندن و همینطور کِیس مناسبی به اسم #بچههایکار. تتلو به دنبال بازپسگیری جایگاه سابقش بود و مصاحبه با بیبیسی به روند این کار سرعت بخشید. همینطور بیان موضوعاتی که اندکی خود را تبرئه کند و در کنارش دیده شود. تتلو در ایران نمیتوانست از موسیقی اش تجارتی داشته باشد به همین دلیل مجبور به عوض کردن دوباره رنگ خویش و ترک ایران شد و خب این کسب در آمد یکی از حقوق اصلی یک هنرمند و علی الخصوص به نوعی واجب برای هنرمند جریان اصلی است که بتواند از اثری که تولید میکند و یا شهرتی که به واسطه هنرش کسب کرده کمی هم پول در بیاورد.