روز اعتراض همه چیز برعکس است . متوجه افکار عمومی
به کنایه از دلواپسی [ سکوت سیاسی فرهیختگان اجتماعی ]
در فرهنگستان عادی سازان چه می کنند؟
اعتراض حکومت به نسل جوان چیست ؟
هشتک #زن_زندگی_آزادی بیان دین زدگی در دوران جوانی .
نسل دهه هشتاد متفاوت تر عمل خواهد کرد؟
بجای هر سال اعتراضی ، ماه های اعتراضی خواهیم داشت؟
اصل موضوع عادی سازی
در روند یادداشت ها ، پادکست های صوتی و فایل های فشرده تصویری بهمراه ویدیوهای ارسال شده از طرف اقشار مردم که در فضای مجازی از سوی کنش گران تک رو ، آنلاین ، مجزا و دل بخواه که در بستر شبکه های اجتماعی حمایت و به لطف آنها انعکاس محتوایی داده می شود ، با عرض تاسف مشخص شده است که متاسفانه اکثریت نهاد ها و گفتمان های سازمان داده شده معمول که غالبا از سوی ممدگران حوزه اجتماعی ، رسانه های داخلی و خارجی ، رسانه های فارسی دیجیتالی و ... در داخل و خارج از کشور رهبری می شوند سکوتی مبهم اخذ شده است که اتفاقا در واکنش به همین موضوع طی روزهای گذشته از سوی کاربران شبکه های مجازی با هشتک سیاست #عادی_سازی یاد و به بحث فراوانی گذاشته شده است.
اما موضوع اعتراضات و اهمیت تاریخی آن در چیست ؟
به عقیده تمامی احزاب ملی و گروه های مختلف ایرانی ؛
« خواسته چهل ساله ایرانیان در تحولات اجتماعی سیاسی اقتصادی در توسعه آزاد ثروت های اجتماعی و طبیعی خود تنها راه به اعتراضات مردمی می برد. »
اعتراضات آبان ماه که نخستین بار در سال ۱۳۹۲ شمسی در اعتراض به سیاست های پولی بانک مرکزی ، افزایش نرخ تورم و در واکنش به سیر صعودی قیمت ارز های خارجی نظیر دلار و یورو استارت خورد رفته رفته هر ساله جایگاه ویژه ای در نظام اعتراضی مردم علیه فساد برنامه اقتصادی مالیاتی و نظام تحریمی تروریستی پیدا کرد . این تیپ اعتراضی در نوع خود تازگی دارد. بر خلاف سه دهه گذشته از شروع انقلاب تا پایان دولت محمود احمدینژاد نسل دهه هفتاد آغ آلترناتیو تاریخی را به پیش می اندازد.
به جای هر ده سال یک بار ، اعتراضات به تظاهرات سالانه کشیده شد ؛
حالا و تقریبا با گذشت حدود ده سال اعتراضی پیاپی از این اتفاقات ، در حالی که گرانی ویرانی بسیاری به جای گذاشته ، قیمت ملک زیر و رو شده است ، اصالت نهاد جوان در جامعه به ملی به خطر افتاده و آینده اجتماعی ایران با ابهامات فراوانی روبرو شده است در ادامه سیاست های اعتراضی ملی در سالهای گذشته پاییز امسال شاهد دور جدیدی از اعتراضات مردمی علیه حکومت در ایران هستیم. اعتراضاتی که از آن نسل دهه هشتادی ها ست در اعتراض به سیاست های حجاب اجباری و بیان آزاد اندیشه های نو گرایانه است حالا برای سومین ماه متوالی ادامه دارد. اما منتقدین از یک جبهه ملی متحد که به تازگی وارد فاز جدیدی از جریانات اعتراضی نسل پویای امروزی شده است یاد می کنند . الگوها و داده های اخیر در مدت زمان اندکی که از اتفاقات دو ماه گذشته بدست آمده نشانگر پای فشاری ملت ایرانی در خواسته هایش، ضمن طولانی شدن اعتراضات و پیوستگی بیشتر نسبت به سالهای گذشته است که رنگ و بوی متفاوتی نسبت به محتوای اعتراضی هرساله اعتراضات مردم نسبت به سیاست های موازنه ای و عادی سازی حکومت در ایران دارد. به عقیده فعالین سیاسی نقش حکومت ایران در این کارزار سیاسی مدنی بسیار پررنگ است و حاکی از نوعی حکومت دیکتاتوری خود کامه و سیاست های چندگانه فاسد و ناکارآمدش است که در حال حاضر خاموشی آن بعید به نظر می رسد.
هنرمند نسل هیپ هاپ خاموش است ؟
در کنار مردم هنرمندان هم رفته رفته پای به عرصه اعتراضات خواهند گذاشت. نقش هیپ هاپ و فرهنگ اعتراضی در تشییع صدای آلترناتیو رسانه های فارسی زبان است. رپر های ماین استریم و زیرزمینی پا به صحنه گذاشته اند اما متنوع تر از قبل . در قالب رسانه و مخاطب سایبری. محتوایی که هنوز نیاز به ساختار سازی و گرایش سازی دارد و حمایت مخاطب جوان نسل دهه هفتاد و هشتاد را می طلبد.کوشش میکنیم تا چهره جوان نسل امروز را قالب جریان اصلی کشور مان ایران کنیم تا از آینده و جایزه بزرگ آن یعنی امید فراوان غافل نمانیم.
شروین پاکزاد
هیئت تحریریه رسانه سولفامین
عبارت «رسانه هیپ هاپ، عصر روشنگری سلفامین» به یک گفتمان خاص در حوزه فرهنگ و رسانه هیپ هاپ در ایران اشاره دارد که توسط یک وبلاگ و نویسنده خاص مطرح شده است.